-
1 εναρμοζω
атт. ἐναρμόττω1) вводить, вставлять(τι εἴς τι Plat., Arst. и τινί τι Pind.)
πήχεις ἐναρμόσαι Luc. — приладить рога (к лире)2) вонзать, всаживать(ἕγχος σφονδύλοις Eur.)
3) med. настраивать(τέν Δωριστὴ - sc. ἁρμονίαν - τέν λύραν Arph.)
4) приводить в соответствие, приспособлять(τι ταῖς χρείαις Plut.)
ἐναρμόσαι αὑτόν Plut. — приспособиться, войти в доверие5) быть приспособленным, гармонировать(πᾶσι μὲν ποιήμασι, πᾶσι δὲ παθήμασι Plat.; ἔν τινι Arph.)
6) приспособляться, заискивать, угождать, входить в доверие(τοῖς πολλοῖς Plut.)